Hoe zijn we tot dit project gekomen:
Ondanks advies van de geoloog blijkt het uit de ondergrond opgepompte water te zout voor menselijke consumptie. Na de investering in de boorput werd het te zoute water een opportuniteit.
We kwamen in contact met professor Marijke Vanspeybrouck, voormalig docent en professor aan de universiteit van Gent, met jarenlange expertise in de praktijk van viskweek. Mevr. Vanspeybrouck leidt nog verschillende projecten op diverse locaties in Afrika.
Aan de hand van het zoutgehalte kwam het voorstel om de vissoort Tilapia te kweken. Deze vissoort gedijt best in brak –en/of zeewater.
Hiervoor bracht mevr. Vanspeybrouck ons in contact met het KFMRFI in Kenia, waar verschillende van haar oud-studenten werkzaam zijn.
Na een aantal meetings via zoom was het KFMRFI bereid om dit project ter harte te nemen. Voor hen was dit ook een uitdaging omdat het een primeur is voor Kenia om zoutwatervissen te kweken in het binnenland.
Ons bezoek ter plaatse in juli 2021 :
Bij dit bezoek bleek de nood aan water nog groter te worden. Er viel een anderhalf jaar geen regen, waardoor de bevolking pas na een tocht 20km water tegen betaling verkreeg
De eerste noden werden opgevangen door de levering van een watertruck. Dit initiatief werd overgenomen door het waterdepartement.
Er werd gestart met het oppompen van het zoute water. Dit kan gebruikt worden voor huishoudelijke taken (was en plas) en ook de dieren drinken van dit water.
Rijen mensen die aanschuiven na levering water en het boorputwater stroomt.
Na lokaal overleg en bezoek met het KFMRI en het waterdepartement volgde de beslissing om te starten met de aanleg van de viskweekvijvers. Zo ontstaat de mogelijkheid om het zoute water nog efficiënter aan te wenden. Voor dit proces is er begeleiding van het KFMRI en toezicht door het waterdepartement. De lokale bevolking verricht de arbeidswerken onder leiding van het watercomité, Steve Omondi (onze verbindingsman) en de lokale chief. Hiervoor voorziet men vergoeding onder de vorm van voedsel voor de arbeidslieden en hun gezin. Door middel van vergoeding onder deze vorm ondersteunen we het idee om zich in te zetten voor de gemeenschap op vrijwillige basis.
Viskweekvijvers worden opgestart :
Onder toezicht van het KFMRI leert de bevolking de werkwijze om een viskweekvijver uit te graven. Hiervoor leveren wij het materiaal. De arbeid wordt vergoed ovv eten voor de werkenden en hun familie. In eerste instantie graaft men drie vijvers uit en brengt men en plastiek bodembedekking aan. Vervolgens gebruikt men zandzakjes ter versteviging van de zijwanden. Ten slotte is er een omheining ter bescherming van de vijver en de vissen.
De bevolking kreeg ook de kans om gelijkaardige projecten te bezoeken. Daarnaast volgde een bezoek aan de locatie van het KFMRI.
Na dit bezoek was de bevolking zo enthousiast dat ze nog drie bijkomende vijvers uit groeven.
Intussen werd er ook verdere opleiding gegeven over hoe ze de opvolging van de waterkwaliteit, samenstelling van voeding en andere praktische zaken.
KFMRI zorgde voor de levering van de eerste vissen. Bij één van de vijvers was er oversterfte, waardoor een reiniging noodzakelijk was. Opnieuw volgde een praktische les onder begeleiding.
Alle kosten voor arbeid, materiaal, verblijf, … zijn tot op heden betaald door Kitanda vzw.
Mevr. Vanspeybrouck is gecharmeerd door de wijze van aanpak ter plaatse en bespreekt nu de verdere uitbouw van het ganse proces. Hiervoor is er bijzondere aandacht voor eigen kweek van jonge visjes en voeding door eigen bemesting in plaats van aangekocht voedsel.
KFMRI is nog volop bezig met de optimalisatie van het groeiproces van de vissen om een ideale verhouding tussen opbrengst en kosten te bereiken. Het KFMRI is overtuigd van de rendabiliteit van het project door middel van berekeningen op basis van gelijkaardige projecten. Zoals eerder gesteld, is dit een proefproject. Een bezoek vanuit Nairobi bewijst dat het project al uitstraling kreeg buiten de eigen regio.
Betonnen vijvertjes om eigen viskweek op te starten :
Eén van de doelstellingen is om minder afhankelijk te worden van het KFRMI voor de aankoop van kleine visjes door eigen kleine visjes te kweken. Met behulp van aangepaste voeding resteren enkel mannetjes en zo leert men zelf het geslacht van de visjes te bepalen.